Gorączka – dla jednych jest sygnałem do umówienia wizyty u lekarza, inni reagują na nią spokojnie i obserwują swój organizm. Czy podwyższona temperatura ciała zawsze wymaga interwencji lekarskiej? O czym świadczy stan podgorączkowy, a o czym świadczy gorączka i jaka jest jej podstawowa funkcja?

Czy gorączka zawsze oznacza chorobę?

Nie, chociaż w większości przypadków wysoka temperatura jest odpowiedzią na toczący się stan chorobowy. Co oznacza gorączka? Przede wszystkim nie jest ona objawem, ale odpowiedzią na chorobę. Gorączka to mechanizm obronny organizmu, którego głównym zadaniem jest wsparcie układu odpornościowego w określonych sytuacjach. Zwykle podwyższona temperatura ciała pojawia się w momencie zakażenia, czy to wirusowego, czy też bakteryjnego. Jej pojawienie się jest sygnałem, że organizm wyczuwa zagrożenie i chce je wyeliminować. Bakterie, wirusy, grzyby, pasożyty – to główni winowajcy gorączki, choć niejedyni. O czym świadczy gorączka? Wyższa temperatura może być wynikiem przegrzania organizmu, jest to szczególnie często zauważane w przypadku małych dzieci. Kolejnym powodem może być ząbkowanie, reakcja na szczepienie, która samoczynnie ustąpi po kilku godzinach lub 1-2 dniach. Co oznacza gorączka, jeśli wykluczone zostały wszelkie czynniki w postaci chorobotwórczych drobnoustrojów? To, o czym świadczy gorączka, może być ściśle powiązane z trybem życia. Czasami brak snu, zmęczenie, stres i wyrzut adrenaliny w organizmie prowadzi do podwyższenia temperatury, ciśnienia i przyspieszenia pulsu. Wyższa temperatura jest efektem reakcji alergicznej, owulacji, ciąży czy wyrwania zęba lub aktywności fizycznej. Są to jednak stany przejściowe, warto jednak dodać, że czasami mimo pogłębionej diagnostyki lekarze nie są w stanie poinformować pacjenta, o czym świadczy długo utrzymująca się gorączka. Mowa tutaj o sytuacji, kiedy temperatura powyżej 38 stopni utrzymuje się dłużej niż 3 tygodnie. Niekiedy jest to oznaka poważnych chorób, bywa jednak i tak, że jej przyczyna pozostaje niewyjaśniona.

Gorączka, a może stan podgorączkowy?

Kiedy występuje gorączka, o jakiej temperaturze ciała mówimy? Za prawidłową temperaturę ciała uznaje się wartość 36,6 st. C (temperatura mierzona pod pachą). Jednak tak naprawdę mało kto może się pochwalić taką normą. Jak już zostało wspomniane, temperatura ciała zmienia się w ciągu dnia (rano jest najniższa), w wyniku aktywności fizycznej, emocji, stresującego wydarzenia. Na jej wysokość wpływa także m.in. dzień cyklu. Niezwykle ważne są też same termometry - dobrej jakości sprzęt pozwala uzyskać miarodajne wyniki pomiaru, ten z gorszej półki cenowej może się mylić. Jeśli chcesz kupić termometr najnowszej technologii, wzbogacony o funkcje dodatkowe ułatwiające precyzyjny pomiar, sprawdź ofertę Apteczki24.

W przypadku temperatury w przedziale 37,1-38 st. C mówi się o stanie podgorączkowym. Mianem gorączki określa się temperaturę powyżej 38 st. C. Kiedy gorączka jest niebezpieczna? Wartości powyżej 40 st. C stanowią zagrożenie dla zdrowia pacjenta, mogąc prowadzić do przegrzania organizmu. W przypadku temperatury 43 st. C pacjent może zapaść w śpiączkę.

O czym informuje nas stan podgorączkowy?

Podwyższona temperatura jest wyraźnym sygnałem, że organizm uaktywnił swoje mechanizmy obronne, aby zahamować wzrost i namnażanie się bakterii, wirusów, grzybów czy pasożytów. O czym może świadczyć stan podgorączkowy, jeśli nie jest związany z rozwojem infekcji? Lekko podwyższona temperatura w upalny dzień czy wieczorem zwykle nie jest powodem do niepokoju. Czasami jest ona wynikiem zjedzenia pikantnych potraw, wypicia gorącego napoju. Może być jednak związana z odwodnieniem czy przygrzaniem organizmu, owulacją, ukończonym treningiem, reakcją na zażyty lek, alergen czy stres.

O czym świadczy długo utrzymujący się stan podgorączkowy?

Stan podgorączkowy może utrzymywać się nawet kilka dni lub tygodni. To, o czym świadczy stan podgorączkowy w każdym z przypadków, wymaga interpretacji dodatkowych objawów ze strony organizmu, dokładnej diagnostyki pacjenta. Trwający kilka dni stan podgorączkowy niekiedy zwiastuje zapalenie krtani, zapalenie ucha środkowego, COVID-19. Stan ten może być również efektem boreliozy, zatrucia pokarmowego. O czym może świadczyć stan podgorączkowy, jeśli wykluczy się infekcje? Może być on efektem zaburzeń hormonalnych, zwłaszcza nadczynności tarczycy.

Ile może trwać gorączka u dorosłego?

Na pytanie, ile może trwać gorączka u dorosłego, nie ma jednej odpowiedzi. W przypadku infekcji wirusowych wysoka temperatura utrzymuje się zwykle kilka dni. Dobrym tego przykładem jest grypa. Choroba ta pojawia się nagle i szybko rozwija, o czym świadczy gorączka powyżej 38 st. C, która utrzymuje się ok. 3-4 dni. Jeśli gorączka trwa powyżej kilku dni, nagle wzrasta, konieczna jest konsultacja lekarska. W niektórych przypadkach lekarze nie wiedzą, o czym świadczy wysoka gorączka, jednak są to rzadkie sytuacje. U większości pacjentów dodatkowe badania pozwalają postawić trafną diagnozę choremu.

O czym świadczy wysoka gorączka?

W wielu przypadkach gorączka pojawia się w wyniku infekcji wirusowej lub bakteryjnej. Mowa tutaj o m.in. grypie, anginie, zapaleniu ucha, zapaleniu płuc. Może także towarzyszyć zatruciu pokarmowemu, sezonowej alergii, być wynikiem zażycia pewnych leków (np. przeciwhistaminowych). Wysoka gorączka pojawia się także przy sepsie. To tylko niektóre z możliwości, lista ta jest naprawdę długa, dlatego przy diagnozie bierze się pod uwagę m.in. objawy towarzyszące gorączce, ogólny stan pacjenta, to, czy temperatura szybko i nagle rośnie. Problem pojawia się, kiedy weźmiemy pod lupę to, o czym świadczy długo utrzymująca się gorączka. Zwykle jest ona objawem poważniejszych schorzeń, jak choroby nowotworowe, stany zapalne związane z chorobami autoimmunologicznymi, gruźlica.

O czym świadczy wysoka gorączka u dzieci w wieku niemowlęcym? Najczęściej jest to objaw infekcji bakteryjnej, wymagającej interwencji lekarskiej. Wiesz, o czym świadczy gorączka w Twoim przypadku, ale nie wiesz, kiedy sięgnąć po leki przeciwgorączkowe? Jak już zostało wspomniane, gorączka świadczy o podjęciu walki przez organizm, dlatego jej zwalczanie nie zawsze jest dobrym rozwiązaniem. Jeśli temperatura ciała wynosi poniżej 38 st. C, zazwyczaj nie wprowadza się leków przeciwgorączkowych, ponieważ zamiast sobie pomóc, nieświadomie można doprowadzić do wydłużenia choroby. Obniżenie temperatury ciała poprzez zażycie odpowiednich leków jest zalecane w przypadku temperatury ciała wynoszącej powyżej 38 st. C.

Utrzymująca się podwyższona temperatura u dzieci, zwłaszcza niemowląt, zawsze jest sygnałem do konsultacji z pediatrą. Warto pamiętać, że najmłodsi nie są w stanie poinformować rodziców o tym, że źle się czują. Należy zatem m.in. regularnie mierzyć im temperaturę. Doskonałym wyborem będą termometry bezdotykowe, które gwarantują szybki pomiar i to nawet w trakcie snu maluszka.

Sprawdź, czy gorączkę trzeba zbijać.

Kiedy gorączka jest niebezpieczna dla zdrowia?

Mając na uwadze to, o czym świadczy długo utrzymująca się gorączka, stan ten wymaga bacznej obserwacji organizmu i dodatkowych badań. W tym miejscu należy wspomnieć również o hipertermii, czyli momencie, w którym temperatura ciała wynosi 40-42 st. C. O czym świadczy wysoka gorączka w tym przypadku? To sytuacja zagrażająca zdrowiu i życiu, wymagająca natychmiastowej pomocy lekarskiej. Bóle i zawroty głowy, duszności, utrata przytomności, zaburzenia świadomości - to tylko niektóre z objawów niebezpiecznej dla zdrowia gorączki.

Analizując to, o czym świadczy długo utrzymująca się gorączka lub stan podgorączkowy, należy brać pod uwagę wiek danej osoby, jej reakcje na wzrost temperatury, objawy współistnieją. Gdy ce domowe sposoby i leki bez recepty zawodzą, zgłoś się do lekarza.

Bibliografia:

1. Gorączka może być potrzebna, portal zdrowie.pap.pl, data dost. 30.09.2021.

2. Dr hab. n. med. Piotr Kopiński, Gorączka, portal mp.pl, data dost. 30.09.2021.

3. Prof. Kozak: leki obniżające gorączkę nie służą do profilaktyki przeciwwirusowej, portal naukawpolsce.pap.pl, data dost. 30.09.2021.

Każdego dnia jesteśmy narażeni na działanie różnego rodzaju patogenów. Sprawnie działający układ odpornościowy radzi sobie z większością z nich. Przeciwciała i komórki odpornościowe, które chronią nas przed wieloma chorobami, nabywamy po raz pierwszy, będąc w łonie matki. Po przyjściu na świat sposobem na wspieranie odporności organizmu są m.in. szczepienia. To dzięki nim nie musimy dziś martwić się o taki choroby, jak chociażby polio. Jakich czynności należy unikać po szczepieniu i jak stymulować układ odpornościowy?

Szczepienia a układ odpornościowy

Są dwa sposoby, aby nabyć odporność na daną chorobę. Przeciwciała i komórki odpornościowe powstaną w wyniku przyjęcia konkretnej szczepionki lub po naturalnym zakażeniu danym patogenem. Relację szczepienia a układ odpornościowy można wytłumaczyć w prosty sposób. W szczepionce znajdują się wirusy lub bakterie w zmodyfikowanej formie. Takiej, która dostarczy organizmowi informacji o danym patogenie, ale nie wywoła choroby z nim powiązanej. Po szczepieniu organizm wytwarza wspomniane już przeciwciała i komórki odpornościowe, dzięki czemu w przypadku ewentualnego kontaktu z patogenem w przyszłości rozpozna go i będzie mógł go zaatakować. Tym samym układ immunologiczny powstrzyma rozwój choroby lub sprawi, aby jej przebieg był łagodniejszy.

{#callMethod:getProductsInCategory 501#}

W zależności od rodzaju szczepionki może koniecznym być przyjęcie jej kilku dawek lub sięganie regularnie po dawki przypominające. Warto pamiętać, że celem przyjęcia danego preparatu jest przede wszystkim ochrona zdrowia, szczepionki są zatem dokładnie przebadane. Jednak samo szczepienie jest czynnością, która osłabia organizm. Odpowiednia ochrona po szczepieniu to dla organizmu możliwość spokojnego przejścia przez proces produkcji przeciwciał. Zwykle odporność na dany patogen zdobywa się po kilku, kilkunastu dniach od momentu przyjęcia szczepionki.

Dopadła Cię sezonowa infekcja? Sprawdź, jak szybko sobie z nią poradzić!

Jakich czynności należy unikać po szczepieniu?

Szczepienie ma za zadanie wywołać odpowiedź immunologiczną, przez co przez pewien czas po przyjęciu szczepionki organizm jest delikatnie osłabiony. To oznacza, że jesteś wrażliwszy na działanie patogenów, a ryzyko pojawienia się infekcji rośnie. Dlatego tak ważne jest, aby pamiętać, co po szczepieniu można, a czego nie można robić. Przede wszystkim unikaj kontaktu z osobami chorymi, przechodzącymi infekcję. Postaw na kilka wolniejszych, spokojniejszych dni i odpoczynek. Ochrona po szczepieniu obejmuje odpowiednią dawkę snu i unikanie intensywnej aktywności fizycznej. Nie pij alkoholu i nie opalaj się bezpośrednio po szczepieniu. Przełóż pobyt w saunie, wizytę na basenie czy siłowni, ważniejsza w tym momencie jest ochrona zdrowia. Szczepionki mogą u niektórych osób wywoływać niepożądane odczyny poszczepienne (NOP). Bóle głowy, gorączka, ból w miejscu ukłucia czy obrzęk i zaczerwienienie zwykle znikają po kilku dniach. Możesz poprawić swoje samopoczucie, stosując zimne okłady na ramię czy przyjmując leki przeciwgorączkowe i przeciwbólowe (zapytaj o nie lekarza). Natomiast kontrolę i monitorowanie stanu zdrowia ułatwią Ci termometr oraz pulsoksymetr.

Jak zadbać o układ odpornościowy?

Sprawny układ odpornościowy to lepsze samopoczucie i zdrowie, warto zatem dbać o niego każdego dnia. Pamiętaj, że wspieranie odporności organizmu to proces, który wymaga czasu. Jeden lub dwa tygodnie zdrowych nawyków z pewnością nie zdadzą tutaj egzaminu. Jak zadbać o układ odpornościowy? Ogranicz stres i używki, zwiększ natomiast ilość odpoczynku. Zadbaj o sen i nawodnienie organizmu. Nie bez znaczenia jest też aktywność fizyczna. Wystarczy ta umiarkowana, dopasowana do Twojego wieku i możliwości. Spacery, jazda na rowerze, pilates – ruszaj się tak, jak lubisz!

Odporność organizmu bierze się także z tego, co dostarczasz mu wraz z dietą. Najmocniej stymuluje układ immunologiczny witamina D3 (sprawdź jej poziom we krwi i dobierz wraz z lekarzem odpowiednią dla siebie dawkę leku), cynk, selen, witamina C oraz beta-karoten – wystarczy, że dostarczysz je w pożywieniu. Regularnie jedz ryby. Zadbaj o dobrą florę bakteryjną jelit, pomogą Ci w tym fermentowane produkty mleczne oraz kiszonki. Do tego cebula, czosnek, miód, jagody. Domowe sposoby są nie tylko sprawdzone, ale i smaczne!

Bibliografia:

1. gov.pl, Jak działają szczepionki?, data dost. 27.03.2022

2. dr n. med. Dominika Wnęk, 7 produktów żywnościowych wspomagających organizm, mp.pl, data dost. 27.03.2022

3. prof. dr hab. med. Jacek Wysocki, Szczepionki i ich działanie, mp.pl, data dost. 27.03.2022